Die goeie ouwe tijd

Niet verstandig, maar wel leuk

Internet en mobieltjes kenden we nog niet. Offertes en orderbevestigingen gingen nog “gewoon” per fax. En wat een ellende en paniek als die krengen vastliepen. Het is december 1989. De laatste kerstpakketten lopen over de band. Een licht euforische opwinding is voelbaar in de hallen. De jaarlijkse klus is bijna weer geklaard. Iedereen is moe, kapot maar voldaan. Wekenlang doorhalen, lange dagen maken, ook in de weekenden. Soms een nachtje slapen overslaan. Maar altijd met heel veel lol samen. Met z’n allen. Iedereen hoorde erbij.

Ondanks dat ik dat jaar “gewoon” nog naar school moest was ik er uiteraard ook bij. In de jaren 80 was het een publiek geheim onder de leraren van mijn broer Jeroen en mijzelf dat de vele ziekmeldingen in december een dekmantel waren voor de kerstpakkettenoperatie. Dat was nu eenmaal een familie-aangelegenheid en in Drenthe begreep men dat soort dingen wel.

Terwijl de laatste pakketten over de band rollen is de rest al bezig met het aansluitende feest. Met pallets wordt een podium gebouwd voor de bluesband van Jan, de orderpicker die ook in een bandje speelde. Bierkratten, fris en wijn worden alvast koelgezet in de koelcel.

Als de boog zich met hetzelfde tempo ontspant als de biertjes smaken, is het al snel gezellig….en ga je domme dingen doen. Bijvoorbeeld pompwagen racen door het magazijn. Heel ARBO verantwoord allemaal. Bloedfanatiek ging het er altijd aan toe. Met een heuse afvalrace en een prijsuitreiking. Ik moet een beetje lachen om mijn eigen fanatieke, bijna bezeten demonische blik. Gelukkig is de foto niet zo scherp! 😉 Het is altijd gelukkig (net) goed gegaan.. Dat jaar werd ik tweede. Na mijn rechterbuurman (voor de kijkers links). Ik meen dat hij Bennie heette en in Dalen woonde. Die durfde de bochten toch nog net wat driester aan te snijden dan ik. Voor mijn oom Tije rechts eindigde de strijd dat jaar in een volgestapelde pallet tweefleskistjes. Het kon gelukkig met een pleister worden afgedaan. 

Niet verstandig, maar wel leuk!
Ik mis die tijd wel eens...