BIGSMILEGROEP.NL

De dag waarvan je wist dat 'ie zou komen...

5/28/2025

Is meedogenloos aangebroken.

Mijn Steun en Toe verlaat ons…
Na ruim 24 jaar samen lachen, werken, zwoegen, knallen en relativeren…
houdt "onze Jenny" er mee op.

Mijn grote aanjager
én grote criticus.

Bergen werk heb je verzet.
Honderden klanten blij gemaakt.
Onze super accountmanager.
Het fundament van ons succesvolle keuzeconcept.

Ik zal jouw lach om mijn domme grappen missen
De gedeelde verontwaardiging om orders die niet vielen
De rondjes die we renden als ze wel vielen

De high fives
én de low fives..
We gaan ze missen

Maar bovenal
Jouw collegialiteit
Zorgzaamheid
Betrokkenheid
Loyaliteit
Kennis en kunde
én humor

It was a hell of a ride
Met verhalen om LinkedIn jaren mee te vullen
Helaas grotendeels totaal ongeschikt voor publicatie 😜

Bedankt voor alles!

PS. Kun je me binnenkort toch nog één keer uitleggen hoe dat ook al weer werkte met die draaiboek software? En waar staat ook al weer…. 😅

0 Opmerkingen

Ik vreet mijn schoen op...

5/27/2025

0 Opmerkingen

Klik hier om te bewSmaken verschillen.
Dat merken we hier.
Elke dag weer.
En ook al weet je dat het zo werkt…
Het blijft soms frustrerend.
De grens tussen een vette order en een dikke tegenvaller is flinterdun.
Waar de ene klant direct valt voor pakket A, noemt de ander het een absolute no-go.
Zo ook een paar weken terug.
Twee dames en een heer in de showroom, namens een bekende corporate.
Binnen no-time completely in love met hun pakket.
Ter plekke werd besloten dat dit ‘m ging worden.

Als onbetwiste ster van het pakket stond één van onze BIGsmile cadeau’s te shinen.
Eigen design en import, nergens anders te koop.
En al helemaal niet voor die prijs.
Wij trots. Zij blij. Iedereen happy.
Ik vond het één van de beste pakketten van de afgelopen jaren.
Tegelijkertijd liep er een onderhandse aanbesteding bij organisatie X.
Ongeveer hetzelfde budget. Ze wilden graag eens iets anders.
In de uitvraag stond: “Verras ons”.

Nou, dat zouden ze weten...
Ons voorstel stond me al met een brede glimlach aan te grijzen op de fotoplaat.
Even wat bijgeschaafd en gemaild.
Ik dacht: deze pakken we.
Zelfde BIGsmile cadeau.
Nergens anders te koop.
En al helemaal niet voor die prijs.

Het voelde goed.
Zo’n “ik-vreet-mijn-schoen-op-als-we-die-order-niet-scoren-gevoel”
Converse Chuck Taylor All Star om precies te zijn.
Blauw en ingelopen.

Vorige week kwam het verlossende woord
Bijna onderaan geëindigd.
Kansloos.

Feedback onder andere:
“Wat moet je ermee…”
Zucht…
En daarom beste mensen
Kom naar de showroom.
Stel samen.
Kijk, voel, kies.

Het eindresultaat is dan AL-TIJD goed.
Voor jou
én voor ons.

Samen gesteld
Het woord zegt het al.

Samen.

Zien we je binnenkort?

Ik vreet mijn nieuwe schoen op als je er niet blij van wordt
All Stars.
Bijna nieuw.

Beloofd!

0 Opmerkingen

Ben jij tevreden met goedbedoeld?

5/22/2025

0 Opmerkingen

Afgelopen week trok onze eigen Michel weer ten strijde op de PLMA-beurs in de RAI, dé wereldwijde private label speeltuin voor inkopers, fabrikanten en retailers.

PLMA is hét jachtterrein voor goudzoekers als je weet waar je moet kijken. En laat Michel daar nou net een neus voor hebben.

Geef hem een rendiergewei en hij ruikt een goede deal van drie hallen afstand.

Want ja, alles wordt duurder, maar daar leggen wij ons niet bij neer.

Daar waar het kan gaan we direct naar de bron en zorgen ervoor dat jouw kerstpakket straks geen doosje “goedbedoeld” is, maar een knaller waar je collega’s het hele jaar over napraten.

Wordt vervolgd!

0 Opmerkingen

Je kent ze wel. Van die ideeën waarvan je denkt: briljant! Tot je de rekening ziet.

4/10/2025

0 Opmerkingen

In mijn vorige post deelde ik mijn analyse over margelekkage bij twee ex-keuzekado-collega’s. Maar één stille sluipmoordenaar bleef onbesproken: de giftcard. Daar zijn er in het verleden – naar mijn inschatting – ook al een paar eerder onder bezweken.

Flashback naar de oertijd van keuzecadeaus. Wij maakten nog papieren A5-boekjes met een dozijn cadeaus en een ouderwetse antwoordkaart. Online kiezen kon ook, maar veel mensen pakten nog “gewoon” een pen, zetten een kruisje en stuurden het kaartje gratis retour. Elke dag een postzak vol.

Uitzendkrachten tikten zich wekenlang suf om alles handmatig in te voeren.

Maar twaalf keuzes was al snel te mager. Dus breidden we uit. Naar 16, 24, 48, 60 producten.

Goed voor de klant, beter voor de spreiding. Minder risico op ‘sorry, uitverkocht’, minder stress.

De druk om nog meer keuzes aan te bieden groeide. Maar ja, dat had direct impact op je logistieke proces.

En toen popten ze daar ineens bij de keuzeconcepten op: de giftcard!

Opeens had je een oneindig aanbod. En klanten kozen er massaal voor. Iedereen sprong een gat in de lucht. Of nou ja... bijna iedereen.

Want onderaan de streep veranderde er iets. De winst. Die verdween…Best veel giftcards leveren nauwelijks marge op. En als je dan wél voor die lage marge een voucher met inlogcode moet drukken en verzenden, je serviceapparaat in stand moet houden én je inkoopcondities bij bestaande leveranciers onder druk komen te staan door teruglopende inkoopwaarde, dan gaat het hard.

Het verloren geld van de één is het gevonden geld voor de ander. Zonder enig risico.

Sterker nog, na het V&D debacle eisten sommige klanten dat wij ook dat risico maar af moesten dekken.

Op LinkedIn barstte het geklaag onder collega’s los, vooral in het kerstpakketten groepje.

Voor ons was dat destijds reden genoeg om het anders te doen. Geen giftcards van derden, maar een stevig eigen assortiment. Eerst 1.000 producten. Toen 3.000. Inmiddels ruim 5.000 cadeaus, uit voorraad leverbaar binnen gemiddeld 1,4 werkdag (2024) En we bouwen door. Richting de 7.500.

Zijn we helemaal giftcard-vrij gebleven? Nee. Maar wél met een duidelijke ondergrens. Onze partners zijn zorgvuldig gekozen. Handpicked.

Giftcards zijn ook bij ons relatief populair maar er is een goede balans tussen keuzes voor geschenken en giftcards, waarmee een gezonde rendabele marge bereikt wordt.

Dat is goed voor ons, onze klanten én onze (giftcard)partners.
En dat willen we graag zo houden.

Iedereen blij?

Yes! 😁

0 Opmerkingen

Wat zegt het stoppen van Makro’s online-keuze-concept en het faillissement van Pluimen nou écht?

4/1/2025

0 Opmerkingen

Afgelopen vrijdag trok Makro de stekker uit haar online-keuze-concept. Na het recente faillissement van Pluimen alweer de tweede partij die het strijdtoneel verlaat.

Opvallend hoe snel sommige collega’s over elkaar heen buitelen om te roepen dat het “onpersoonlijke” keuzeconcept op z’n retour is.

Tja, als je zelf geen keuzeconcept aanbiedt, is dat even makkelijk scoren natuurlijk.

Als pionier op het gebied van online keuzeconcepten (naast onze kerstpakketten), breng ik graag wat nuance aan.

Keuzeconcepten zijn al jaren een vaste waarde in de markt voor eindejaarsgeschenken. Met name binnen de overheid, zorginstellingen en kantoororganisaties zien we een stabiele online keuze omzet. Ik zie dat niet veranderen.

Sterker nog: we zien de laatste jaren een flinke toename in MKB-bedrijven die via ons wederverkoopnetwerk voor een online keuzeconcept kiezen.

En of een keuzeconcept onpersoonlijk is? Wat mij betreft juist niet. Het is super persoonlijk. Je geeft mensen de vrijheid om zelf iets te kiezen dat écht bij hen past.

Je kunt je ook afvragen hoe persoonlijk het is om een hele groep medewerkers exact hetzelfde kerstpakket te geven.

I won’t be the judge of that. Wij zijn succesvol met beide concepten.

De echte uitdaging zit ‘m elders: oplopende verzend- en fulfilmentkosten. Zeker als je afhankelijk bent van dropshipping knallen die cijfers omhoog.

Naast een aantrekkelijk assortiment geschenken in de shop, draait het dus allemaal om hoe strak en efficiënt je proces is ingericht, hoe snel en foutloos je dat uitvoert en hoe hoog je service levels zijn.

In alle bescheidenheid durf ik te stellen dat we dat bij BIGsmilegroep allemaal goed hebben staan.

En heb je dat niet, ja..dan loop je leeg.

Het is mijn inschatting dat de oorzaak van het stoppen van Makro en het faillissement van Pluimen in deze richting gezocht moet worden.

Ten slot: Voor die medewerkers die een keuzeconcept ontvangen maar liever een kerstpakket hadden gehad…

In onze shop staan er altijd een hele rits online om uit te kiezen….

Iedereen blij! 😁

Kortom, ben je op zoek naar een betrouwbaar keuzeconcept of kerstpakketten zonder gedoe? Wij helpen je graag!

0 Opmerkingen

Een matje, een microfoon en 6 miljoen kijkers... wat kon er misgaan?

3/27/2025

0 Opmerkingen

Het was ergens in de tweede helft van de jaren ’80. Nog geen idee wat ik met m’n leven aan moest – interesseerde me eigenlijk ook niet.

Het leven was overzichtelijk en prima zoals het was. Een beetje naar school, warm eten tussen de middag, werken bij m’n pa, twee keer per week voetbaltraining en op zaterdag een wedstrijd.

“I come from down in the valley
Where, mister, when you're young...”

Maar waar het natuurlijk allemaal écht om draaide, was de zaterdagavond in Smitty’s Palace, Porky’s Pretpark voor pubers uit Coevorden en weide omstreken.

Met mijn zorgvuldig gecultiveerde Final Countdown-mat, oorbellen, strakke broek en halfhoge boots voelde ik me onoverwinnelijk. Oh ja, en heel cool kijken. Kan ik trouwens nog steeds.

Mijn kinderen kunnen de foto’s uit die tijd nog steeds niet zien zonder over de grond te rollen van het lachen.

Om indruk te maken op mijn vriendinnetje deed ik zo’n beetje het meest uncoole wat je als verliefde puber maar kunt verzinnen: ik zong voor haar. En niet zomaar een liedje. Ik voelde me een hele Boss...

“Me and Mary we met in high school
When she was just seventeen...”

Ik keek haar nooit recht in de ogen als ik zong – dat ging me nét even te ver. Ik imiteerde de rasp van Bruce zo fanatiek dat ik na twee coupletten twee dagen schor was.

Echt zingen kon ik niet. Nog steeds niet. Maar wél heel hard. Als niemand het hoort. Toch maakte het indruk. Of werd ik keihard in de zeik genomen. Daar ben ik nog steeds niet uit.

Maar toen er drie weken later een envelop van de KRO op de mat viel, met daarin de bevestiging van mijn inschrijving voor de Soundmixshow (oké… de voorronde), wist ik ineens vooral wat ik níét wilde: met mijn kop op tv in het best bekeken programma van Nederland, met 6 miljoen kijkers.

Zou trouwens ook niet best zijn geweest voor de carrière van Gerard Joling, denk ik. Onder de douche heb ik best een aardige “No More Boleros” in huis. Om over mijn “Ticket to the Tropics” nog maar te zwijgen.

Me and Mary didn’t last. En dat was ook het einde van mijn nooit ontloken carrière als de Bruce uit Drenthe.

Fast forward….Tijdens een buitenfeestje van een relatie, op een warme nazomeravond vorig jaar, stond ik geamuseerd te kijken naar de steeds vrolijker wordende dansende mensen.

De zangeres en de multi-instrumentalist achter het orgel strooiden de ene Hollandse hit na de andere over ons uit.

Het was nog zeker drie bier te vroeg voor mijn John Travolta-act, waar mijn vrouw altijd met angst en beven naar uitkijkt. Onder het mom van: “Ik moet m’n kop wel weer in de stad kunnen vertonen volgende week, dus kan het deze keer wat minder.”

Plots hoor ik mijn naam. De zangeres kijkt me lachend aan en wenkt. Ik herken haar meteen: de besty van mijn jaren ’80-vriendinnetje.

Of ik even Bruce wil zingen. En jawel – de toetsenist naast haar laat al dapper de eerste noten uit zijn vingers glijden.

Het zweet gutst met stralen van m’n rug.

Ik heb ooit vol bewondering gekeken naar een redelijk introverte vriend die uit volle borst “I Alone Love You” zong voor zijn kersverse bruid. Dat liep uiteindelijk ook niet goed af.

Alle blikken zijn inmiddels op mij gericht. Links en rechts wordt al wat geroepen en gegniffeld. Peer pressure.

Mijn Bruce-rasp uit de jaren ’80 is inmiddels een schorre kraai op steroïds. Te veel mensen ook die mij zakelijk kennen, denk ik.

Ik doe het niet. En voel me onmiddellijk beter.

“Now all them things that seemed so important
Well mister they vanished right into the air”

Of ik nu echt een beetje kan zingen?
Jullie zullen het nooit weten…
Hoop ik dan maar...

Mijn kinderen hebben sneaky opgenomen filmpjes en geluidsopnames op hun telefoon staan waarvan ik alleen maar kan hopen dat ze nooit het daglicht zien.

Zolang ik die pubers nog in toom kan houden met hun eigen Sinterklaas Kapoentje-filmpjes van toen ze 3 of 4 waren, is mijn geheim veilig.
Nog wel…

“Is a dream a lie if it don't come true
Or is it something worse

Veel te lang verhaal kort..
Je moet doen waar je goed in bent.
en vooral niet doen waar je niet goed in bent.
Had ik al gezegd dat wij héééél goed zijn in personeelgeschenken?

It sends me down to the river
and this one keeps flowing…

Try us out!
Doei!

0 Opmerkingen

<<Vorige

De dag waarvan je wist dat 'ie zou komen...

Ik vreet mijn schoen op...

Ben jij tevreden met goedbedoeld?

Je kent ze wel. Van die ideeën waarvan je denkt: briljant! Tot je de rekening ziet.

Wat zegt het stoppen van Makro’s online-keuze-concept en het faillissement van Pluimen nou écht?

Een matje, een microfoon en 6 miljoen kijkers... wat kon er misgaan?

Archief

Concepten

Bedrijf

Support

Algemeen